Başkaları için Yaşamak
Hayat ne acı, hep bir onay tereddütü onay bekleme hali; o ne derse, bu ne yaparsa, şu ne düşünürse hayat bu gibi sorularla akıp gider ne acıdır ki bu durum yerimizde saymamız için bir nedendir.
İnsanlar, herkes çok önemlidir, sevgi ve saygı yaşamın altın kuralı onlar daima olmalı herkesi sevmeli ve saymalıyız ama dozunu aşmadan, dozun aşımı bu gibi düşünceleri doğurur, sürekli onay bekleme halini, bir de zıt durum var dozu en alta indiren o da egoist, kibirli diye tabir edilen kendinden başka kimseyi umursamayan kişiye dönüşür.
Bizim olmamız gereken ise tam bir net çizgi çekmek yüzde kırkdokuz insanlara yüzde ellibir ise kendimize önem vermek.
Benim de yaşadığım bir durum alınganlık aslında ben dozu ayarlayamayanlardanım ben insanlara çok değer verenlerdenim ve bu da canımın yanmasının nedeni, dozundan fazla değer verip karşılığı alamayınca yaşadığın hisler ne acı daha başka örnek vermem gerekirse tanımadığım bir kişiye bile değer verip ondan da farklı bir tutum görünce yine garip bir hal.
Şu hayattan en kesin öğrendiğim şey herkesi sev say ama asla dediklerini ve yaptıklarını umursama tabi size değer vermeyenler ya da verdiğini hissetmediğiniz kişileri umursamayın.
Şu satırları yazarken hissettiğim: hayat ne tuhaf bir yer, kişi sürekli kendiyle savaş halinde yok şu huyumu yeniyim, yok şöyle olayım, böyle olan günlerde yorulduğumu hissediyorum boşa yorulduğumu, aslında olay şu kadar basit ; herkese gülümse, kibar ol, saygılı ol, yaradılanı sev yaradan dan ötürü, kendini sev, hayallerini sev, daima ilerle, daima şükret, bardağın boş tarafına değil daima dolu tarafına bak, elindekiyle yetin ama fazlasını alma ihtimalin varsa onun için çalış, o kadar odaklan ki sevgiye sana karşı art niyetli olanlara dahi sevgiyle bakıp onların istediğini vermeyip sevgi ile karşıla karşındakini, başaramazsın diyenlere inat daima başar aslında bunu onlara inat için değil sendeki büyük lütfa karşı borcun olduğu için başar.
İşte bu kadar basit gözüküyor bilemem belki de zor insan yorulsa dahi alışıyor bir tarafım çok sert ol tahammülsüz despot disiplinli ol derken mantığım ve kalbim hayır kendin ol gülümse ve hayata sevgi ile bak diyor.
-Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş başladı mı, artık hiç bitmez.
(E.E.Cummings)
İnsanlar, herkes çok önemlidir, sevgi ve saygı yaşamın altın kuralı onlar daima olmalı herkesi sevmeli ve saymalıyız ama dozunu aşmadan, dozun aşımı bu gibi düşünceleri doğurur, sürekli onay bekleme halini, bir de zıt durum var dozu en alta indiren o da egoist, kibirli diye tabir edilen kendinden başka kimseyi umursamayan kişiye dönüşür.
Bizim olmamız gereken ise tam bir net çizgi çekmek yüzde kırkdokuz insanlara yüzde ellibir ise kendimize önem vermek.
Benim de yaşadığım bir durum alınganlık aslında ben dozu ayarlayamayanlardanım ben insanlara çok değer verenlerdenim ve bu da canımın yanmasının nedeni, dozundan fazla değer verip karşılığı alamayınca yaşadığın hisler ne acı daha başka örnek vermem gerekirse tanımadığım bir kişiye bile değer verip ondan da farklı bir tutum görünce yine garip bir hal.
Şu hayattan en kesin öğrendiğim şey herkesi sev say ama asla dediklerini ve yaptıklarını umursama tabi size değer vermeyenler ya da verdiğini hissetmediğiniz kişileri umursamayın.
Şu satırları yazarken hissettiğim: hayat ne tuhaf bir yer, kişi sürekli kendiyle savaş halinde yok şu huyumu yeniyim, yok şöyle olayım, böyle olan günlerde yorulduğumu hissediyorum boşa yorulduğumu, aslında olay şu kadar basit ; herkese gülümse, kibar ol, saygılı ol, yaradılanı sev yaradan dan ötürü, kendini sev, hayallerini sev, daima ilerle, daima şükret, bardağın boş tarafına değil daima dolu tarafına bak, elindekiyle yetin ama fazlasını alma ihtimalin varsa onun için çalış, o kadar odaklan ki sevgiye sana karşı art niyetli olanlara dahi sevgiyle bakıp onların istediğini vermeyip sevgi ile karşıla karşındakini, başaramazsın diyenlere inat daima başar aslında bunu onlara inat için değil sendeki büyük lütfa karşı borcun olduğu için başar.
İşte bu kadar basit gözüküyor bilemem belki de zor insan yorulsa dahi alışıyor bir tarafım çok sert ol tahammülsüz despot disiplinli ol derken mantığım ve kalbim hayır kendin ol gülümse ve hayata sevgi ile bak diyor.
-Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş başladı mı, artık hiç bitmez.
(E.E.Cummings)
Yorumlar
Yorum Gönder